Ona jest najważniejszą sprawą, która nas łączy… (Klub przyjaciół nie do pary Catherine Wilkins)

Życie nastoletnie kręci się wokół przyjaźni. Potrzeba akceptacji rówieśników to jeden z niezbędnych i nieodłącznych elementów tego okresu życia. A co kiedy los na swojej drodze stawia dwie pozornie bardzo różne czternastolatki? Najpopularniejsza i bogata dziewczyna w szkole oraz nieśmiała i biedna koleżanka z zajęć z angielskiego – co mają wspólnego? O tym w Klubie przyjaciół nie do pary Catherine Wilkins.

Fabuła

Erin – nieśmiała dziewczyna dostaje list ze szkoły z informacją o przeniesieniu na zajęcia z angielskiego do grupy zaawansowanej. Nie jest do końca przekonana do tej decyzji, ale nie ma wyjścia. Grace – przebojowa dusza towarzystwa nie kryje rozczarowania, że jedna z koleżanek z jej paczki, musi przenieść się na zajęcia z angielskiego o poziom niżej. Kiedy dowiaduje się, kto ma przyjść na jej miejsce, nie kryje swojej niechęci. A nauczycielka ma dla Erin i Grace zadanie, które będzie wymagało od nich współpracy…

Pozycja w szkole, akceptacja rówieśników

Grace ma wszystko – urodę, popularność, pewność siebie i grono przyjaciółek, z którymi spędza wolny czas, co dokumentuje pozowanymi selfie na Instagramie. Jej zapracowany ojciec zabiera ją do drogich restauracji, pozwala organizować przyjęcia, a szofer odwozi dziewczynkę do szkoły. Erin robi wszystko, co chce jej przyjaciółka, nie wie jak wyregulować brwi, a jej profil na Instagramie to zbiór zabawnych zdjęć z szalonymi pozami, na których niekoniecznie prezentuje się korzystnie. Wraz z przyjaciółką Nicki kreują się na osoby, które mają gdzieś popularność, chodzą na koncerty niszowych zespołów.

Wydaje się, że zarówno Grace jak i Erin, choć bardzo się różnią, to obie poszukują akceptacji otoczenia. Grace wszystkich dookoła, Erin w oczach najbliższej przyjaciółki (ale czy tylko w jej oczach?). Ta potrzeba wymusza na nich zachowania, które sprawiają, że nie do końca czują się komfortowo same ze sobą. Młody czytelnik odnajdzie tutaj zapewne wiele analogii do swojego życia lub sytuacji, które mają miejsce w szkole. Nie ma większego znaczenia, czy jest to szkoła w Wielkiej Brytanii czy w Polsce, dokuczanie czy prześladowania rówieśników oraz wielka potrzeba poczucia akceptacji to cechy okresu szkolnego.

Przyjaźń

Czy przyjaźnić się mogą tylko osoby, które robią to samo, ubierają się tak samo lub są równie popularne? Autorka tworząc Klub przyjaciół nie do pary daje czytelnikowi wgląd w myśli obu dziewczynek, dzięki formie pamiętnika. Wpisy Erin i Grace przeplatają się, a to umożliwia obserwowanie ich reakcji na różne wydarzenia. Życie w szkole, jak i przyjaźnie w tym wieku, bywają burzliwe i dostarczają wielu emocji oraz zmuszają do zastanowienia się nad sobą oraz dokonywania pewnych wyborów.

Erin i Grace pozornie nic nie łączy, ale nauczycielka od angielskiego wie, że obie uwielbiają twórczość Charlotte Bronte i są bardzo inteligentne. Klub przyjaciół nie do pary pokazuje, że czasami trzeba dać drugiej osobie szansę, spróbować ją poznać. Można w ten sposób odkryć wiele wspólnych zainteresowań. Rzadko kiedy jest to łatwa droga, szczególnie kiedy otoczenie lub znajomi wywierają presję. Jednak Catherine Wilkins uświadamia, że można, a nawet warto podejmować takie próby.

Social media

Social media, tutaj Instagram, odgrywa bardzo dużą rolę w życiu nastolatków. To właśnie tam pokazują swoje życie, pozują, kreują siebie, szukając aprobaty wśród rówieśników, a jednocześnie pokazując im, jak fajne mają życie. Doskonale jednak wiemy, że nie zawsze jest to odzwierciedlenie ich prawdziwego życia. W ten sposób bardzo łatwo wpaść w pułapkę swojego wizerunku, na co autorka zwraca dużą uwagę.

W skrócie

Klub przyjaciół nie do pary Catherine Wilkins to opowieść o dwóch czternastolatkach, które spotykają się na zajęciach z jezyka angielskiego i zostają wyznaczone przez nauczycielkę do pracy nad pewnym projektem. Dzięki temu odkrywają, że chociaż ich światy dzieli bardzo wiele, to je same łączy o wiele więcej i nie tylko miłość do angielskiej pisarki Charlotte Bronte. 

To historia o poszukiwaniu siebie, prawdziwej przyjaźni i zrozumienia, co jest ważne w życiu każdego człowieka, nie tylko nastolatka. Świetna pozycja dla młodego czytelnika od lat 10-11, który za chwilę wkroczy w okres dojrzewania. Duża czcionka, język  bohaterów chatakterystyczny na tego wieku oraz złoto-różowa okładka sprawią, że samodzielna lektura książki będzie przyjemnością.