Już masz zamiar iść dalej, kiedy zauważasz nagle pośród tropów coś nowego…(Dzikie opowieści. Wędrówka tropem tajemnic natury – Aneta Chmielińska)

Przyroda jest fascynująca, a jeśli książka jej poświęcona jest interesująca, to wyzwala w człowieku pierwiastek odkrywcy. Dzikie opowieści. Wędrówka tropem tajemnic natury Anety Chmielińskiej to niesamowita i piękna opowieść o naturze i jej tajemnicach.

aneta chmielinska ksiazka o przyrodzie

Język

Książka podzielona jest na 13 rozdziałów i w pewnym sensie zatacza koło. Narrator/gawędziasz zaczyna swoją opowieść od kropli, która spada na twarz. Czytelnik czuje, jakby sam wędrował po lesie, śledził tropy, zaglądał do nory borsuka, spoglądał sarnie w oczy. Książka napisana jest językiem gawędziarskim, w którym narrator zwraca się bezpośrednio do czytelnika, co sprawia wrażenie, że jest tuż obok i wędrują razem.

Staje się przewodnikiem, który opowiada interesujące historie ze świata natury i przyrody. A momentami jest obserwatorem podróży czytelnika i tylko komentuje to, co ten robi. Te dwie role się mieszają, jednocześnie sprawiając, że narrator staje się bliską osobą, która szeptem opowiada o wędrówce, podczas której wędrowcem jest czytelnik.

Gdy wychodzisz z ciemnego lasu na otwartą łąkę , nad Twoją głową migoczą już setki gwiazd. Bez problemu dostrzegasz wśród nich Wielki Wóz i kierujesz się na północ, zerkając co jakiś czas w kierunku nieba, by odnaleźć na nim Gwiazdę Polarną. Już za chwilę znajdziesz się w ciepłym łóżku, jedyny, jakim zarezerwowałeś wyprzedzeniem na czas swojej wyprawy.

Przyroda

Natura otacza czytelnika w trakcie wszystkich 13 rozdziałów. Jest bardzo blisko, można ją poczuć wszystkimi zmysłami, a nie tylko odkrywać ją wzrokiem. Aneta Chmielińska, pedagog leśny, w Dzikich Opowieściach przekazuje bardzo dużo wiedzy przyrodniczej, ciekawostek dotyczących zwierząt i roślin, ich skomplikowanego systemu życia, zwraca uwagę na ważne elementy, których nie jesteśmy świadomi,  a które mogą mieć również istotny wpływ na życie człowieka i całej planety. 

Jednocześnie uczy doceniania wkładu w cykl życia i poszanowania nawet tych najmniejszych, niepozornych istot. Robi to jednak w sposób subtelny, nie zakłócając rytmu opowieści i tylko wzbudzając jeszcze większą ciekawość czytelnika.

W skrócie

Aneta Chmielińska w Dzikich opowieściach zabiera czytelnika na wędrówkę tropem tajemnic natury. Opowiada w tonie gawędziarskim o ciekawostkach, zwraca uwagę na drobne, ale istotne szczegóły, każe się nachylić nad złamanym patykiem, skupić się, rozejrzeć, zacząć używać wszystkich zmysłów w odkrywaniu przyrody i nie skupiać się tylko na wrażeniach wzrokowych. Zakochałam się w tej książce.

Jest pięknie i magicznie napisana. Trudno się nie dać wciągnąć w wędrówkę po lesie, wręcz miałam wrażenie, że właśnie tam jestem i razem z narratorem obserwuję, dotykam, wdycham zapachy chłonąc całą otaczającą mnie przyrodę. A kiedy skończyłam ostatni rozdział, zapragnęłam pójść na spacer, bogatsza o wiedzę, którą przekazał mi narrator. Jedyne czego mi zabrakło, to obrazków lub rysunków, które pasowałyby do lekko szarego papieru, na którym książka jest wydana.

Dzikie opowieści. Wędrówkę tropem tajemnic natury to książka uniwersalna, można ją czytać z pięcio- lub sześciolatkiem, a także samemu. Myślę, że urzeknie każdego, kto chociaż trochę fascynuje się przyrodą.

 

 

 

 

 

 

Komentarze

Popularne posty

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Obserwuj mnie na Instagramie