Książka dzieciństwa - opowiada Natalia Nowak-Lewandowska

Książka dzieciństwa to cykl, w którym blogerzy oraz autorzy książek opowiadają o swoich lekturach z dzieciństwa. Wspominają, co czytali, co wywarło na nich największe wrażenie oraz co ich zainspirowało w przeczytanych książkach. Dzisiaj na blogu Rudym spojrzeniem opowie o swoich książkach dzieciństwa Natalia Nowak-Lewandowska, autorka Pozorności, Głodu miłości, Wyboru M, trylogii Teoria Gier oraz Miasteczka.

Niektórzy mogą powiedzieć, że czytają od zawsze, ja niestety nie. Bardzo długo nie można było zmobilizować mnie do czytania, uważałam, że to potwornie nudne zajęcie, do czasu, kiedy mając dwanaście lat zachorowałam (nic poważnego, ale musiałam leżeć w łóżku). Z nudów sięgnęłam po książkę, którą wcześniej czytała moja mama i bardzo mi polecała mówiąc, że jedną z bohaterek jest dziewczynka imieniem Natalia. Jak widać było to na tyle skuteczne, że sięgnęłam po książkę. 

Nie sądziłam, że tak zacznie się moja wielka przygoda, która trwa nadal i prawdopodobnie nigdy się nie skończy. Mówię o "Kwiecie kalafiora" Małgorzaty Musierowicz. Pokochałam rodzinę Borejków i przez wiele, wiele lat wracałam do tej książki, kiedy tylko czułam się w jakiś sposób nieszczęśliwa. Pomagało.

Natomiast najbardziej przejmującą baśnią, która wywarła na mnie ogromne wrażenie, ale i przestraszyła, uświadamiając w wieku ośmiu lat, że kiedyś wszyscy umrzemy, była "Opowieść o matce" Hansa Christiana Andersena. Do dzisiaj, kiedy wracam do niej, mam "gęsią skórkę".

Nie mogę nie wspomnieć również o Joannie Chmielewskiej, dzięki której bardzo polubiłam kryminały z przymrużeniem oka oraz lekką nutką złośliwości. Ponieważ od chwili, kiedy polubiłam czytanie, robiłam to w każdej wolnej chwili oraz w każdym miejscu, bez względu na warunki panujące wokół, czytając Chmielewską niejednokrotnie zaśmiewałam się siedząc na przystanku czy jadąc pociągiem, a im bardziej ludzie mi się przyglądali , tym trudniej było mi się opanować i śmiałam się jeszcze bardziej. 

Natalia Nowak-Lewandowska