Co grozi światu, jeśli ktoś znajdzie i połączy wszystkie fragmenty Trójzębu Edenu (Assassin’s Creed. Ostatni potomkowie. Grobowiec Chana – Matthew J. Kirby)

Czytałam kilka książek, które powstały na podstawie gier RPG i przyznam szczerze, że bywało różnie z ich poziomem. Do tej pory jednak najwięcej przyjemności sprawiły mi te osadzone w świecie Forgotten Reals. Dlatego z rezerwą podeszłam do powieści opartej na słynnej grze Assassin’s Creed Ostatni potomkowie. Grobowiec Chana.

To drugi tom trylogii, w której bohaterowie mają za zadanie odnaleźć wszystkie trzy części starożytnego artefaktu – legendarnego Trójzębu Edenu. Każda z elementów posiada osobną, ale niezwykle ogromną moc, które złączone razem mogą dać człowiekowi bezwzględne panowanie nad ludzkością i światem. Jest więc o co walczyć. Poszukiwaczami są dwie zwaśnione strony Bractwo Asasynów oraz Zakon Templariuszy. Wygląda jednak na to, że do akcji włączył się ktoś trzeci i zgarnął pierwszy fragment.

Bohaterowie

Bohaterami są dzieci, w których genach odkryta została informacja, dzięki której dotarxie do pozostałych elementów artefaktu może być możliwe. Sean, David, Natalia i Grace przebywają w Zakonie Templariuszy i tam dzięki symulacjom na bazie ich genów poszukują w przeszłości swoich przodków podpowiedzi, gdzie znajduje się Trójząb Edenu. Tymczasem ich koledzy Griffin i Owen sprzymierzyli się z Bractwem Asasynów. Cel jednak mają ten sam.

Matthew J. Kirby bardzo obrazowo pokazał świat widziany oczami dorastającego nastolatka, który został uwikłany w rozgrywki dorosłych. Bohaterowie tkwią w tym świecie, jak w jakiejś grze, nie do końca zdając sobie sprawę z tego, że są manipulowani i wykorzystywani do celów znanych tylko dorosłym. A ci potrafią przekazać im obraz niemal idylli, a przeciwnika przedstawić, jako czarny charakter. Czytelnik może obserwować różne reakcje bohaterów od całkowitej fascynacji oraz wiary po nieufność względem przekazywanych im informacji.

Konstrukcja

Pierwsze kilka stron wprawiło mnie w lekką konsternację. Wiele lat temu fascynowały mnie gry RPG, w takie grywałam i chociaż akurat w Assassin’s Creed nie miałam tej przyjemności, to wielokrotnie miałam okazję oglądać, jak gra w nią mój ówczesny partner. Dlatego nie za bardzo wiedziałam, co mają do starożytnego świata nastolatkowie umiejscowieni w dość nieokreślonej przyszłości. Zagadka szybko się jednak rozwiązała. 

Autor postanowił zastosować symulację na specjalnym sprzęcie zwanym Animusem, który po podłączeniu się odpowiedniej osoby przenosił ją w czasy określonego przodka i wcielał w jego postać. Bohater musiał walczyć, myśleć i działać, jak człowiek, w którego ciele się znajdował. W ten sposób zbierał informacje, które mogły doprowadzić do Trójzęby Edenu. Dzięki temu wydarzenia toczą się w Grobowcu Chana dwutorowo: z jednej strony miałam okazję poznawać odległe kultury, z drugiej przeżywać rozterki, wątpliwości i odczuwać motywację młodych bohaterów.

W skrócie

Ostatni potomkowie. Grobowiec Chana to młodzieżowa powieść oparta na kanwie słynnej gry o skrytobójcach Assassin’s Creed. Młodzi bohaterowie muszą dokonywać trudnych wyborów, walczyć na śmierć i życie oraz uczestniczyć w trudnych rozgrywkach dorosłych. Przy okazji mogą dzięki odpowiedniej symulacji komputerowej przenosić się w dawne czasy i odkrywać losy swoich przodków. To jedna z lepszych książek opartych na grze, jaką miałam okazję przeczytać. Sprawnie i lekko napisana, może być lekturą na jeden, maksymalnie dwa wieczory.

Wydawnictwo Insignis