Gra anioła – Carlos Ruiz Zafon
Carlos Ruiz Zafón ma bardzo charakterystyczny styl pisania,
który pociąga, urzeka i sprawia, że fabuła, którą tworzy z miejsca staje się
tajemnicza. Przed moim pierwszym zetknięciem z tym autorem usłyszałam radę, aby
robić sobie przerwy między jego lekturami. Dostosowałam się do niej i dzięki
temu, każde spotkanie z jego książkami to magiczna wycieczka w świat Barcelony.
Może ktoś się ze mną nie zgodzi w tej kwestii, ale ja czuję,
że czytając ciągiem książki Zafóna, nie potrafiłabym docenić jego kunsztu
literackiego, mrocznej stolicy Katalonii i w pełni poczuć ten jego niesamowity
świat. Robiąc sobie przerwy i tak gdzieś na granicy świadomości widzę podobieństwa
między każdą z tych lektur, ale nie przeszkadza mi ona i nie irytuje.
Gra anioła to powieść osadzona w latach dwudziestych XX
wieku w Barcelonie. Głównym bohaterem jest młody chłopak, który zakochał się w
książkach i pragnie zostać pisarzem. Na pierwszym stronach możemy przeżywać
wraz z nim jego debiut. David Martín ma w życiu wiele szczęścia, jego
dzieciństwo było trudne, ale za każdym razem, jakieś jedno zdarzenie, spotkanie
zmieniało tor przeznaczenia i kierowało go coraz bliżej realizacji marzeń.
Osoby, które stają na jego drodze, to postaci wyraziste i każda z nich ma do
spełnienia określone zadanie. A szczególnie ta, która zleca mu napisanie
książki… Czy ma wystarczający talent, aby podjąć się tego wyzwania?
Można urodzić się z większymi i mniejszymi zdolnościami. Ale nikt nie zostaje sportowcem tylko i wyłącznie dlatego, że urodził się wysoki, silny czy szybki. Tym, co czyni kogoś sportowcem lub artystą, jest praca, praktyka i technika.
Bohater to uczuciowy i romantyczny młody mężczyzna, który
oprócz miłości do książek, swoje serce oddał pięknej dziewczynie, która pozostaje
poza jego zasięgiem. Wydawałoby się, że nad jego losem czuwa przyjaciel –
bogaty, znudzony Pedro Vidal, który również próbuje swoich sił, jako pisarz.
Ale czy faktycznie jest to opieka?
Gra anioła porusza kwestię przyjaźni, pokazuje, jak często
opiera się ona na kruchych filarach i jak bardzo samotni potrafią być
mężczyźni. To trudny temat, szczególnie, kiedy przyjaciół rozdziela status
społeczny oraz majątek.
Otwiera również przed czytelnikiem tajemniczą i mroczną
Barcelonę. Wędrówki jej ulicami, odkrywanie nowych miejsc sprawiają, że chce
się wyruszyć w taką wycieczkę, nie tylko na kartach książki. I te budynki z
duszą… i niespodziewanymi mieszkańcami, chociaż nie zawsze widocznymi. To
wszystko tworzy magię, która jest nieodłącznym elementem twórczości Carlosa
Ruiza Zafón.
Autor w Grze anioła buduje niesamowitą atmosferę. Książkę
czyta się jednym tchem, jest tajemnicza, wydarzenia wydają się magiczne i
często ma się wrażenie, że dzieją się na pograniczu jawy i snu. Wszystko zaś w
towarzystwie ksiąg, czytania, biblioteki czy pisarstwa.
Komentarze
Prześlij komentarz
Podziel się swoimi przemyśleniami na temat wpisu. Dziękuję za komentarz:)